s.

combination, mixture, medley, miscellany;

phys.

cf. Զուգախառնումն.

s.

ἱσοκρασία, σύμμιξις, εὑκρασία commixtio, temperatio Ի միասին խառնումն. եւ Բարեխառնութիւն.

Զի զուգախառնութեամբ ընդդիմաւորացն որակութեամբ՝ ի միջոցին ամբողջ պահեսցի կենդանին. (Նիւս. կազմ.։)

Վասն անընդդիմամարտ՝ ներհակացն զուգախառնութեան. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Ոչ այնպէս վաղվաղակի ժանտախտ յարի ի մեզ ... որպէս չար արանց զուգախառնութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։)

Յազգէն Յուդայի եւ ի ցեղէ անտի Դաւթի, եւ ի զուգախառնութենէ տանն Ահարոնի քահանայապետի ծնանի Սուրբն Մարիամ. (Ճ. ՟Ժ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զուգախառնութիւն զուգախառնութիւնք
accusatif զուգախառնութիւն զուգախառնութիւնս
génitif զուգախառնութեան զուգախառնութեանց
locatif զուգախառնութեան զուգախառնութիւնս
datif զուգախառնութեան զուգախառնութեանց
ablatif զուգախառնութենէ զուգախառնութեանց
instrumental զուգախառնութեամբ զուգախառնութեամբք