cf. Խառնուած;
— զօրաց, engagement, conflict;
— գետոց, confluence of rivers.
μίξις. mistura κράσις, εὑκρασία. temperantia. σύζευξις. conjunctio, եւ այլն. Խառնելն, եւ իլն. խառնութիւն. խառնուած. խառնուրդ. որպէս Բաղադրութիւն կամ զանգումն ո՛ր եւ է իրաց ընդ միմեանս.
Խառնումն գինոյ եւ ջրոյ։ Անապակ գինի առանց խառնման ջրոյ. (Նիւս. բն.։ Շ. թղթ.։)
Տարերաց խառնմունքն։ Զբնութիւն չորից տարերաց խառնմանց. (Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. իմ.։)
Զի արդ երկինք հաստեցան, կամ յորմէ՞ հիւթոյ, եւ կամ զինչ նորին խառնումն. (Աթ. ԺԲ։)
Միաւորութիւն անշփոթ. Զմերս նոր խառնմամբ ընկալեալ։ Անճառ, կամ չքնաղ եւ զարմանալի խառնումն. (Լմբ. ատ։ Ի գրիրս խոսր։)
Յօդաւոր մարմնոյն խառնմամբ. (Նար. խչ։)
Նոր խառնումն սքանչելի։ Հրաշալի նոր խառնման բանին եւ մարմնոյն. (Ածաբ։ եւ Շար։)
Միաբանութիւն. յարակցութիւն ինչ յոր եւ է կարգի.
Ըստ խառնմանիմն յարմարութեան հակառակաբար նուագեն երգս. (Փիլ. լիւս.։)
Չիք խառնումն լուսոյ ընդ խաւարի. (Նանայ.։)
Խառնումն մարդկան ընդ աստուծոյ։ Կուսութիւն, խառնումն զւարդնոց երկնից։ Սրբոց ընդ մեզ խառնումն. (Բրս. մրկ.։ Մծբ. Զ։ Ի գիրս խոսր.։)
Բախումն ի պատերազմի. συμβολή conflictus, congressio.
Խառնմունք ճակատամարտիցն։ Ի խառնումն մարտին. (Պիտ։)
Խառնք. զուգաւորութիւն ըստ մարմնոյ. συνουσία (գալն առ միմեանս) congressus, եւ այլն.
Զընդ միմեանս լինելն՝ խառնումն ասեն։ Ըստ բնութեանն եւ ըստ օրինացն խառնումն. (Նիւս. բն.։)
Փութայ պատրել զզեւս առ քուն, եւ ի խառնումն զնագրգռելով. (Նոննոս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խառնումն | խառնմունք |
| accusatif | խառնումն | խառնմունս |
| génitif | խառնման | խառնմանց |
| locatif | խառնման | խառնմունս |
| datif | խառնման | խառնմանց |
| ablatif | խառնմանէ | խառնմանց |
| instrumental | խառնմամբ | խառնմամբք |