vn.

to awake, to rise;
to be sensible of;
— յանկարծ ի քնոյ, — ընդոստ, to wake up with a start;
to start out of one's sleep.

չ.

ԶԱՐԹՆՈՒՄ ἑγείρομαι, ἑξεγείρομαι , ἑξυπνίζομαι, ἑκνηφέω, γρηγορέω expergisco, surgo, vigilo որ եւ ԶԱՐԹՉԻՄ, ԱՐԹՆԱՆԱՄ, ԶԱՐԹՆԱՆԱՄ. Արթուն կամ զարթուն լինել. սթափիլ, յառնել ի քնոյ. անձին զգալ. զգաստանալ. արթըննալ, զարթիլ.

Զարթեաւ Յակոբ ի քնոյ անտի իւրմէ։ Զարթեաւ փարաւոն, եւ անդրէն ի քուն եմուտ։ Ե՞րբ ի քնոյ զարթիցես.եւ այլն։

Եղեն որպէս երազք զարթուցելոց. (Սղ. ՟Հ՟Բ. 20։)

Զարթնուցումք ո՛չ ի քնոյ միայն, այլ յամենայն զբաղանաց աշխարհի. (Խոսր.։)

Զարթերո՛ւք ի մոլորութենէդ. (Ճ. ՟Ա.։)

ԶԱՐԹՆՈՒԼ. նմանութեամբ՝ իբր Կանխել, զօրանալ. ի վեր յառնել, գրգռիլ, սաստկանալ. դիզանալ.

Զարթուցեալ եմ ի բանս իմ՝ առնել զնոսա։ Զարթեաւ ինծ ի վերայ քաղաքաց նոցա։ Զոր օրինակ զարթուցեալ էի ի վերայ նոցա ի խլել եւ ի կործանել ... նոյնպէս զարթեայց ի վերայ նոցա ի շինել եւ ի տնկել. (Երեմ. ՟Ա. 12։ ՟Ե. 6։ ՟Լ՟Ա. 28։)

Զարթի՛ր զարթի՛ր Ե՛րեմիա, զարթի՛ր, եւ ողբա՛. (Խոր. ՟Գ. 68։)

Ի յորդութենէ անձրեւին զարթեաւ Եփրատէս. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)

Զարթեան ալիքն։ Զարթեան եւ խռովեցան զբօսանք ծովու. (Եփր. համաբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—նում, եայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես զարթնում
դու զարթնուս
նա զարթնու
մեք զարթնումք
դուք զարթնուք
նոքա զարթնուն
Imparfait
ես զարթնուի
դու զարթնուիր
նա զարթնոյր
մեք զարթնուաք
դուք զարթնուիք
նոքա զարթնուին
Aoriste
ես զարթեայ
դու զարթեար
նա զարթեաւ
մեք զարթեաք
դուք զարթեայք
նոքա զարթեան
Subjonctif
Présent
ես զարթնուցում
դու զարթնուցուս
նա զարթնուցու
մեք զարթնուցումք
դուք զարթնուցուք
նոքա զարթնուցուն
Aoriste
ես զարթեայց
դու զարթիցես
նա զարթիցէ
մեք զարթիցուք
դուք զարթիջիք
նոքա զարթիցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ զարթնուր
դուք մի՛ զարթնուք
Impératif
դու զարթի՛ր
դուք զարթերո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու զարթիջի՛ր
դուք զարթիջի՛ք