cf. Զարկուած.
ԶԱՐԿ ԶԱՐԿԱԾ. Իբր Զարկումն. զարկուած. եւ Բախումն երակի. (արմատն է Արկանել, Հարկանել) զարնուածք, նետուածք.
Մինչ զի երկերիւր զարկք նետից եւ ըռմբաց բազմաց հանդերձ պարսաքարիւ ի նա դիպեալ. (Պտմ. ժող. հռոմկլ.։)
Ձեռքն եւ բազուկն յորժամ ... զարկք առնու. (Մխ. բժիշկ.։)
Թէ իմ է զարկածն, չէ կենաց. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)