s.

ԶԱՐԿ ԶԱՐԿԱԾ. Իբր Զարկումն. զարկուած. եւ Բախումն երակի. (արմատն է Արկանել, Հարկանել) զարնուածք, նետուածք.

Մինչ զի երկերիւր զարկք նետից եւ ըռմբաց բազմաց հանդերձ պարսաքարիւ ի նա դիպեալ. (Պտմ. ժող. հռոմկլ.։)

Ձեռքն եւ բազուկն յորժամ ... զարկք առնու. (Մխ. բժիշկ.։)

Թէ իմ է զարկածն, չէ կենաց. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)