adj.

cf. ԱՐԹՈՒՆ.

Որք ի քուն թանձրացեալ են, իբրեւ զարթնոյ տայ խօսել. (ՃՃ.։)

Միաբանեցելոյ քնոյ եւ զարթնոյ. (Նիւս. կազմ. յն. լոկ, զարթման։)