cf. ԱՌԱՆՁԻՆ. ըստ ամենայն նշ. որպէս Յատկաբար. որոշակի. մասնաւորապէս.
Երեմիաս զորդւոյ կերպարանս առանձնաբար մեզ առաջի դնէ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։)
Տանի ապաքէն առանձնաբար յամենեցունց բարեբանութիւնս։ Ոչ այսպէս առանձնաբար ըստ ամենայնի գեր ի վերոյ պատուով. (Պիտ.։)
Հրեայքն եղեն անմիտք առանձնաբար (նորօրինակ՝ զկնի հեթանոսաց). (Համամ առակ.։)
Եւ իբր Ըստ ինքեան.
Հիւանդութիւնք եւ մահ ոչ են առանձնաբար էութիւնք, այլ՝ յայլումն ներգործեն. (Շ. ամենայն չար.։)
Եւ Զանազանաբար. բաժանաբար. ուրոյն ուրոյն.
Ոչ ամենայն իրօք՝ որք միանգամ միաբանք միաբանաբար ասին՝ նոքին եւ առանձնաբար ասին. քանզի ահա ասեմք, մեռեալ մարդ, եւ առանձնաբար ոչ կարեմք ասել, եթէ մարդ է. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)
Եւ մանաւանդ՝ Մեկուսի ի բազմութենէ. յառանձնութեան. միայնակ.
Երիւքն եղեալ առանձնաբար. (Շար.։)
Մշտապաշտօն աղօթիւք, հասարակ համաձայնութեամբք, եւ առանձնաբար խօսակցութեամբ ընդ աստուծոյ. (Նախերգ. փիլ.։)
Առանձնաբար ի վերայ նոցա կատարելով արտաքոյ ժողովրդանոցին. (Յհ. իմ. ատ.։)