master of a house, head of a family;
landlord, house-holder;
patriarch, chief of a tribe or race;
— տարւոյ, the Sun's house.
οἱκοδεσπότης paterfamilias, herus. Տէր տանն. գլուխ ընտանեաց եւ գերդաստանի. տանտէր.
Եթէ զտանուտէրն բէեղզեբուղ կոչեցին, ո՛րչափ եւս առաւել զընտանիս նորա։ Ծառայք զտանուտեառնն։ Առն զտանուտեառնն։ Տրանջէին զզտանուտեռնէն (կամ զզտանուտեառնէն)։ Ասասջի՛ք զտանուտէր տանն.եւ այլն։
ՏԱՆՈՒՏԷՐ. Ցեղապետ, ազգապետ, նահապետ.
Արգամ տանուտէր մուրացան՝ որ ի ծննդոցն աժդահակայ։ Նախարարօք եւ մեծամեծ տանուտերօք ... Յաւագ տանուտերեաց։ Ոչինչ կրտսերս յիշխանս յուդայ, զտանուտեարս ցեղիցն կոչէ։ Սուլիմաբերդ ի սուլիմա տանուտեռնէ շինեալ. (Խոր. ՟Բ. 41։ Փարպ.։ Շ. մտթ.։ Ուռպ.։)
ՏԱՆՈՒՏԷՐ ՏԱՐՒՈՅ. Ըստ աստեղաբաշխից՝ Մի մի ի կենդանատեսակաց. իսկ ըստ ախտարաց՝ կարծեցեալ աստղ իշխօղ ծննդաբանութեան, կամ գլխաւորն յայն ինչ աստեղատան.
Խոյ յորժամ տանուտէր լինի. գարունն ազնիւ. Յորժամ ցուլն տանուտէր լինի տարւոյն, գարունն գիճային։ Առ ի յոյժ վրիպանացն՝ ասացին զտուընջենային եւ զգիշերային ծնելութիւնս ի տանուտեառնէ աստեղէ. (Շիր.։)
Դարձեալ ի թիւ մոլորակաց ի եօթնական, որք տանուտեարք եօթանց դարուց անուանեցան. (Երզն. ոտ. երկն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տանուտէր | տանուտեարք |
| accusatif | տանուտէր | տանուտեարս |
| génitif | տանուտեառն | տանուտերանց |
| locatif | տանուտեառն | տանուտեարս |
| datif | տանուտեառն | տանուտերանց |
| ablatif | տանուտեառնէ | տանուտերանց |
| instrumental | տանուտերամբ | տանուտերամբք |