adj.

tortures, in torment;
tormenting;

s.

torturer, executioner.

adj.

βασανιζόμενος cruciatus, qui poenam subit. Պատժաւոր կրօղ զտանջանս.

Կորզեաց զոգիս տանջանաւորացն յինքն, տեսեալ զոգիս տանջանաւորաց նեղեալս ի դժոխս։ Ի խաւարի է բնակութիւն տանջանաւորացն. ոչ նուազեսցի (հուրն) ի չարչարելոյ զտանջանաւորսն՝ զոր տանջիցէ. (Եզնիկ.։ Վեցօր. ՟Զ։)

Ո՞ւր են՝ որ ասիցեն, եթէ տանջանաւորացն մխիթարութիւն է, եթէ ամենեքեան ի տանջանս գտանիցին։ Տանջանք ի տանջանս տանջանաւորացն յաւելուցուն. (Ոսկ. ես.։)

ՏԱՆՋԱՆԱՒՈՐ. βασανιστής tortor. Դահիճ տանջիչ.

Որ զհարիւր դահեկանն պահանջեաց, մատնի ի ձեռս տանջանաւորացն. (Ոսկ. հռ.։)

ՏԱՆՋԱՆԱՒՈՐ. Տանջողական. չարչարական. չարաչար.

Ընդ պատժական տանջանաւոր խոշտանգանօք արկանելն զմեզ։ Եւ մի ի ձեռն տանջանաւոր մահու ելանիցէք ի բնակութենէ ձերմէ. (Արծր. ՟Գ. 5։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տանջանաւոր տանջանաւորք
accusatif տանջանաւոր տանջանաւորս
génitif տանջանաւորի տանջանաւորաց
locatif տանջանաւորի տանջանաւորս
datif տանջանաւորի տանջանաւորաց
ablatif տանջանաւորէ տանջանաւորաց
instrumental տանջանաւորաւ տանջանաւորաւք