cf. Տանուտէր.
ՏԱՆՏԷՐ կամ ՏԱՆ ՏԷՐ. cf. ՏԱՆՈՒՏԷՐ.
Զի եւ տուն կամի զմի մի իւրանքանչիւր եւ զտանտէրն այսպէս արժանաւոր գործել. (Փիլ. ել. ՟Ի. 10։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | տանտէր | տանտեարք |
accusatif | տանտէր | տանտեարս |
génitif | տանտեառն | տանտերանց |
locatif | տանտեառն | տանտեարս |
datif | տանտեառն | տանտերանց |
ablatif | տանտեառնէ | տանտերանց |
instrumental | տանտերամբ | տանտերամբք |