to carry, to carry away or off, to bear off, to take or convey away, to lead, to bring, to fetch away, to transport;
to drive at, to tend or lead to;
to hold, to contain, to comprise, to include, to comprehend;
to bear, to suffer, to endure;
to carry to an end, to accomplish, to crown;
to be brought, conducted, led;
յինքն —, to appropriate to oneself, to assume wrongfully, to arrogate, to lay claim to;
ընդ միտ —, to take exception or offence at, to find fault with;
— եւ ածել ինչ, to publish, to celebrate, to make public.
φέρω (լծ. բերել). ի կատարեալն ἥνεγκα (ի ἅγω լծ. ածել). porto, duco, fero, tollo, tuli եւ այլն. որ եւ ἁποφέρω, ἑκφέρω, ἁπάγω , διάγω, ἁνάγω, μετάγω, διακομίζω եւ այլն. Փոխադրել այլուր. աստի անդր տեղափոխել. վարել. եւ բառնալ բերել՝ յանձին կամ ի վերայ իւր. կրել. տանիլ.
Հանէ՛ք զնա արտաքս. եւ տանէին զնա։ Տարաւ ի բաբելոն։ Տարաւ զնոսա առ արքայն բաբելոնի ի դեբլաթա։ Տանիցի՞ս զիս ի սահմանս նոցա։ Առաջի դատաւորաց եւ թագաւորաց տանիցին զձեզ վասն իմ։ Զի՞նչ տանիցիմք առնն աստուծոյ. չիք ինչ՝ տանել առնն աստուծոյ։ Տարաւ զիս ընդ կողմն հարաւոյ։ Տանել ի գերութիւն։ Փրկեա՛ զորս տանին ի մահ. եւ այլն։
Ո՛ւր ուրեք լսէր զարիութեան զօրութեան ուժոյ, առտքէր՝ առ ինքն տանէր (այսինքն տայր բերել), զի փորձ անձին իւրոյ գտցէ. (Ղեւոնդ.։)
ՏԱՆԻՄ. χωρέω capio, contineo. Կարօղ լինել պարունակել. բաւել. բաւական լինել. ընդունել. յինքեան կամ սիրով.
Ծովն պղնձի տանէր իբրեւ երկուս հազարս մարս։ Տանէր երիս հազարս չափ։ Տանէին մի մի ի նոցանէ մարս երկուս կամ երիս։ Եւ ոչ աշխարհս բաւական էր տանել զգիրսն։ Տարայք մեզ, զի ոչ ումեք մեղաք.եւ այլն։
Ոչ կարէին նոքա տանել զմեծ գիտութիւնս զայս։ Զանմարմնոցն զմաքրութիւնսն մարմնական կրիւք տարեալք ի յանձինս իւրեանց։ Զոր ոչ բնութիւնք արարածոց զաստուած տանիւր։ Որ տարար յորովայնի զանտանելին ամենեցուն. (Իգն.։ Շար.։)
Չասաց, եթէ ոչ տանիք զբանս իմ։ Տարաք, եւ կամ տարեալ լինիմք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 8։ Առ. որս. ՟Է։)
ՏԱՆԻՄ. ὐποφέρω suffero, sustineo. Համբերել. հանդուրժել. տոկալ. դիմանալ. քաշել.
Բարւոք ինչ մտօք տանիցի ոք վշտաց յանիրաւի. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 19։)
Մեծախոհութեամբ տանիք զրկանաց։ Զի՞նչ եղեւ, զի եւ ոչ դռնապանին տարար հարցմանն։ Համբերութեամբ աղքատութեանդ տանիցիս։ Չգալ ի վերայ՝ փորձութեանց, որ մեզ չէ՛ տանելի։ Տարեալ ժուժկալութեամբ համբերեցին տանջանացն. (Նախ. յոբ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 37։ Մանդ. ՟Դ։ Խոսր.։ Շար.։)
ՏԱՆԵԼ, կամ Ի ԳԼՈՒԽ ՏԱՆԵԼ. որպէս Կատարել.
Զաւետարանական ընթացսն եւ զվերակացութիւն եկեղեցւոյ սրբոյ շնորհօքն աստուծոյ առանց պակասութեան տանէր. (Բուզ. ՟Գ. 6։)
ՏԱՆԵԼ. Ոճով ասի.
Յինքն տհարաւ զտերութիւն. այսինքն կալաւ. (Եղիշ. ՟Զ։)
Մի՛ ինչ տարցին ընդ միտ. այսինքն մի՛ դիցեն ի սրտի, մի՛ դժուարեսցին. (Եզնիկ.։)
Յորժամ յաջ ոտնս յենուի, զաջ լեառն ընդ գետին տանէի. յորժամ ի ձախ ոտնն յենուի, զձախ լեառն ընդ գետին տանէի. (Բուզ. ՟Դ. 54. այսինքն ձգէի, արկանէի։)
Յո՛րքան մոլորութիւն տարեալ եղեն. (Աթ. ՟Բ. այսինքն տնկան։)
Ի բա՛ց տար։ Ի բաց ա՛նդր տար. այսինքն քաւ լիցի. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ այլն։)
Ասի եւ ՏԱՆԵԼ ԶՎՃԻՌ, ԶՊԱՏՈՒՀԱՍ. այսինքն կրել, ընդունել։ Եւ ՊԱՇՏՕՆ կամ ՍՊԱՍ կամ ԽՆԱՄ կամ ՓՈՅԹ ՏԱՆԵԼ. այսինքն մատուցանել, եւ ունել։ Տե՛ս ի յարակից բառսդ։
ՏԱՆԵՄ. իմա՛ կամ ընթերցի՛ր, Տանիմ.
Գիտեմք, եթէ ոչ բաւականապէս իմանալ զաստուածայնոցն իմացուածս տանեմք (այսինքն բաւեմք). (Դիոն. ածայ.։)