chief, governor of a nation or family.
γεναρχής, ἑθνάρχης, gentis auctor, princeps Պետ եւ նախածնօղ ազգի մարդկան, եւ առանձին ազգի. նախահայր. նախահաւ. նահապետ.
Գործակից լինէր ազգապետի մարդկան ամենայն ինչ։ Իսահակ այսչափ ազգի ազգապետ. (Փիլ. լին. ՟Ա. եւ ՟Դ։)
Սենեքերիմ արքայ ազգապետ տանս արքունի. (Արծր. ՟Ա. 1։)
Աբորիգինացիք թարգմանին իշխանք ազգապետք, կամ նախծինք. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Իշխան եւ առաջնորդ ազգի. հրամանատար ժողովրդոց, ցեղապետ, եւ կուսակալ. ազգի գլուխ, կառավար.
Ազգապետն արետայ արքայի։ Հանդերձ ազգապետօք ազգաց. (Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 32։ Օրին. ՟Լ՟Գ. 21։)
Տոհմքն եւ ազգապետքն պարթեւաց։ Հրէից ազգապետ զարքեղայոս կացուցանէ. (Ագաթ.։ Խոր. ՟Բ. 25։)