nationality;
relationship;
homogeneousness.
Ազգակցութիւն. ազգականութիւն.
Զմերձաւորսն արեամբ բաւական վարկան համազգութեամբն միայն ունել զհաղորդութիւն սիրոյ առ իրեարս. (Շ. ընդհ.։)
Ասելով՝ համազգութեամբ, որպէս յամենեցուն ազգապետէն աստուծոյ յառաջ եկեալ ... որոյ եւ ազգ իսկ եմք։ Որո՞վ համազգութեամբ. իմացականքն իմացականութեամբք եւ այլն. (Մաքս. ի դիոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | համազգութիւն | համազգութիւնք |
| accusatif | համազգութիւն | համազգութիւնս |
| génitif | համազգութեան | համազգութեանց |
| locatif | համազգութեան | համազգութիւնս |
| datif | համազգութեան | համազգութեանց |
| ablatif | համազգութենէ | համազգութեանց |
| instrumental | համազգութեամբ | համազգութեամբք |