Ուղղածեմ, եցի

ն.

Առաջնորդել. դէպուղիղ ածել. կր. ուղիղ ընթանալ, գալ.

Գիտէ եւ ուսուցանել անբան եւ անմուղ կենդանեացն ուղղածել. (Մագ. ՟Խ՟Դ։)

Ուղղածեցար ի յաջորդումն նախաթոռոցն ազգապետիւք՝ քահանայապետութեամբ. (Յիշատ. ոսկ. յհ.։)