va.

to speak correctly or properly.

ն.

ὁρθολογέω, εὑθυλογέω recte vel proprie loquor. Ուղիղ խօսել. ուղիղ յօդել եւ բարբառել զխօսս.

Զդաստակերտն՝ զոր շինեաց յանուն իւր մշակ կողմնապետն արամայ, անուանէին հինք աշխարհին մաժաք, որպէս ոչ կարելով ուղղախօսել։ Կոչիւր աւագ այր. զայս ոչ կարելով ուղղախօսել յունաց եւ ասորւոց՝ կոչեցին աբգարիոս. (Խոր. ՟Բ. 13. 25։)

Յոչն ուղղախօսելոյ։ Ոչ ուղղախօսելով. (Մագ. ՟Ը. ՟Ծ՟Ը. եւ Մագ. քեր.։)

Որք ոչն դիտեն ուղղախօսել. (Երզն. քեր.։)