adj.

whose marrow is dried up;
— առնել, to consume or suck the marrow;
— առնել ցաւոց զոսկերս, to torment, to excruciate, to torture.

adj. adv.

Որոյ ուղեղն ծծի եւ քամի. ծծմամբ ուղղոյն.

Դառնակսկիծ սառնամանեօք, մարմնադող, ուղղածուծ, եւ ատամնակարկաջս տանջին. (Տօնակ.։)

ՈՒՂՂԱԾՈՒԾ ԱՌՆԵԼ. ἑκμυελίζω medullam eximo. Ծծել՝ հանել՝ քամել զուղեղն եւ զպարտութիւնն. ծուծը դուրս քաշել.

Կերիցէ զազգս թշնամեաց իւրոց, եւ զպարարտութիւն նոցա ուղղածուծ արասցէ. (Թուոց. ՟Ի՟Դ. 8։)

Ուղղածուծ առնէին ցաւք զոսկերսն։ Ուղղածուծ առնէին խղճմտանքն. (Վրդն. սղ.։)