adj.

ՈՒՂՂԱԽՈՀ ՈՒՂՂԱԽՈՐՀ. Ոյր կամ ուր իցէ խորհուրդ ուղիղ. ողջախոհ. ողջամիտ.

Յայտնիք ուղղախոհաց, եւ տարածեալք ի տառս հոգեպատմող մատենից. (Լմբ. հանգ.։)

Ի նկարու զսրբոցն տեսանել պատկեր՝ օգտէ զմիտս հանճարեղս եւ ուղղախոհս. (Սարկ. պատկ.։)

Կանոնական ուղղախորհաց խոստովանութիւն. (Սանահն.։)

Զայս ձեզ աւանդեալ ուղղախոհ իմացուածիւ. (Յհ. կթ.։)