Other definitions containing this entry
Դեղինն ընդ պայծառի սպիտակ շարախառնելով, եւ ի խորին սեաւ անկեալ՝ զկապուտակ գոյնն կատարէ. (Պղատ. տիմ.։)
Երրորդ յերկոցունցն միջին շարախառնեաց տեսակ գոյութեան. (Պղատ. տիմ.։)
Շարախառնեալ ջուրն՝ յորժամ յետ զուգախառն մասին հատանի. (Պղատ. տիմ.։)
Կարմիրն ընդ սեւի եւ ընդ սպիտակի խառնեալ՝ ծիրանի (լինի). եւ ձանձախարիթ ընդ սոքօք խառնելով, մանաւանդ բորբոքմամբ՝ շարախառնի սեաւ. (Պղատ. տիմ.։)
ՇԱՐԱԽԱՌՆԵԼ. συμμίγνημι commisco, coagulo. Ընդ միմեանս խառնել. զանգել. շաղել.
Զանմարմինսն աստուածանունութիւնս զգալեօք նշանակօք շարախառնեալք. (Դիոն. ածայ.։)
Զի մի՛ զարթնութիւնն ընդ կենցաղականաց իրիք թուիցի շարախառնել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Շարժումն է գնդատեսակ, յորժամ փոխանցաբարնորգործէ. որպէս ի ջրոց ձկունք եւ թռչունք, եւ գնւնզանն մովսիսի յօձ, եւ այսպիսիքս։ Շարախառնապէս ներգործէ անձն, եւփոխանցաբար, յորժամ ընդ իմանալեաց իմանի. (Մաքս. ի դիոն.։)
Շարախառնապէս ներգործէ անձն (հոգին մարդոյ) եւ փոխանցաբար, յորժամ եւ ըստ իմանալեաց իմանի (կամ իմանայ). (Մաքս. ի դիոն.։)
cf. ՇԱՐԱԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ.
Բանական է շարախառնմամբ մարմնոյն առ միաւորութիւն կատարման կենդանւոյն. (Քեր. քերթ։)
Կցորդութեամբքն հակառակիցն, շարախառնութիւնքն) միացելոյն։ Զամենայն առ միմեանս շարախառնութիւն՝ ըստ անշփոթ նոցա միութեանն. (Դիոն.։)
Հրեշտակք աննիւթ եւ անշարադիր էութիւնք են ամենայն իրօք, ոչ գոլով խառնումն եւ ի շարախառնութեանց տարերց. (Մաքս. ի դիոն.։)
Ի շարախառնութենէ տարերց առանց բանականի հոգւոյ. (Լծ. ածաբ.։)
Շարախառնութիւն մարմնոց։ Շարախառնութեանցն (բաղադրելոց) ի տարերս լուծանել. (Նիւս. բն.։)
Ո՛չ ամենայնիւ հոգւոյ եւ մարմնոյ համեմատի շարախառնութեան՝ աստուծոյ ընդ մարմնոյ միաւորութիւնն. (Շ. թղթ.։)
Շարախառնութիւն նիւթոց (այսինքն հիւթոց ի մարմնի). (Երզն. քեր.։)
Voir tout