Ինքնատերութիւն, որպէս անձնիշխանութիւն.
Յարդարընկալ կամացն ինքնատիրութեամբ արտազանցեաց Թէոդոր. (մայրագ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնատիրութիւն | ինքնատիրութիւնք |
| accusatif | ինքնատիրութիւն | ինքնատիրութիւնս |
| génitif | ինքնատիրութեան | ինքնատիրութեանց |
| locatif | ինքնատիրութեան | ինքնատիրութիւնս |
| datif | ինքնատիրութեան | ինքնատիրութեանց |
| ablatif | ինքնատիրութենէ | ինքնատիրութեանց |
| instrumental | ինքնատիրութեամբ | ինքնատիրութեամբք |