adj.

ἁξιόθεος. deo dignus. Աստուծոյ արժանի կամ արժանաւոր. աստուածավայելուչ.

Ոչինչ անվայելուչ եւ անսրբազան է ունել (խորհրդոց եկեղեցւոյ) զգալիս պատկերս, այլ աստուածարժան տեսութեան է՝ օրինակս կերպացուցանել բնաւորականօք եւ մարդկավայելուչ պատկերօք. (Դիոն. եկեղ.։)