Your research : 10 Results for ո

Entries' title containing ո : 10000 Results

Հետեւեցուցանեմ, ուցի

va.

to cause to follow, to induce;
to infer, to conclude, to draw a conclusion.


Հետեւող

s.

follower, imitator;
— լինել, գտանել, to follow, to imitate.


Հետեւողութիւն, ութեան

s.

consequence;
inference, conclusion;
imitation;
հետեւողութեամբ, in imitation of, in the manner or style of.


Հետեւորդ

adj. s.

consequent.


Հետեւութիւն, ութեան

s.

cf. Հետեւողութիւն.


Հետեւումն, ման

s.

cf. Հետեւողութիւն.


Հետիոտ

cf. Հետիոտից.


Հետիոտս, ի —ս

cf. Հետիոտից.


Հետիոտին

cf. Հետիոտից.


Հետիոտիւք

cf. Հետիոտից.


Հետիոտից

adv.

on foot;
— գնալ, ընթանալ, to go on foot, to walk;
գնալ — նեղութեամբ, to trudge along.


Հերագանգուր

adj.

curled, frizzed.


Հերագործ

adj.

hair-producing, hair-growing.


Հերաթափութիւն, ութեան

s. med.

alopecia, fox-evil;
depilation.


Հերաթափումն, ման

s.

scraping the hair from hides.


Հերակտրութիւն, ութեան

s.

tonsure.


Հերաձեւութիւն, ութեան

s.

capillarity.


Հերատուկ

adj.

brazen-faced, impudent;

s.

vixen, scold, hussy, jade, slut.


Հերաւոր, աց

adj.

hairy, long-haired.


Հերաւորութիւն, ութեան

s.

hairiness.


Հերեսիովտ, աց, ից

s.

heretic.


Հերեսիովտապետ, աց

s.

heresiarch, arch-heretic.


Հերեսիովտութիւն, ութեան

s.

cf. Հերեսութիւն.


Հերեսիութիւն, ութեան

s.

cf. Հերեսութիւն.


Հերեսութիւն, ութեան

s.

heresy.


Հերետիկոս, աց

s.

heretic.


Հերետիկոսական

adj.

heretical.


Հերետիկոսապետ, աց

s.

heresiarch.


Հերետիկոսութիւն, ութեան

s.

heresy.


Հերկագործ, աց

cf. Հերկահար.


Հերկագործեմ, եցի

va.

to plough, to furrow.


Հերկագործութիւն, ութեան

s.

tillage, ploughing, digging, culture, husbandry.


Հերկումն, ման

s.

ploughing.


Հերձանող

cf. Հերձող.


Հերձող

adj.

cleaving;
incisive.


Հերձանող ատամն

cf. Հերձատամն.


Հերձնում, ձայ

vn.

to be split or cloven, to crack, to burst;
to be torn or rent.


Հերձոտ

adj.

cloven, split, cracked.


Հերձոտեմ, եցի

va.

cf. Հերձատեմ.


Հերձուած, ոյ

s.

division, separation;
scission, rupture, disunion, discord, dissent, schism;
sect;
heresy;
— առնել, to bring about a scission;
to sow discord;
եղեւ — ի ժողովըրդեանն վասն նորա, there was a division among the people because of him;
դարձեալ — լինէր ի մեջ հրէից, there was a dissension therefore again among the Jews;
— անկեալ էր ի մէջ նոցա, they were divided among themselves;
they were at variance.


Հերձուածական

adj.

schismatical;
heretical.


Հերձուածապետ, աց

s.

chief of a schism, of a sect;
heresiarch.


Հերձուածիմ, եցայ

vn.

to be divided, separated.


Հերձուածող, աց

s.

dissenter, schismatic;
heretic;
sectary.


Հերձուածողական

adj.

schismatical;
heretical.


Հերձուածողութիւն, ութեան

s.

cf. Հերձուածութիւն.


Հերձուածութիւն, ութեան

s.

schism;
heresy;
sect.


Հերձում

va.

cf. Հերձանեմ.


Հերձումն, ման

s.

cleavage, cleaving;
greet;
cf. Հերձուած;
որովային, gastrotomy.


Հերձուցանեմ, ուցի

va.

cf. Հերձանեմ.


Definitions containing the research ո : 2844 Results