chief of a schism, of a sect;
heresiarch.
αἰρεσιάρχης, αἰρεσιαρχός haeresiarcha, sectae auctor ac caput. իբր Հերեսիովտապետ. աղանդապետ. առաջնորդ հերձուածոյ, այսինքն հերետիկոսութեան, եւ հերետիկոսաց.
Բասիղիդէս հերձուածապետ. վաղենտինոս հերձուածապետ. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Կոչեցեալ զհերձուածապետն նոցա՝ հարցանէր զխոստովանութիւնն իւրեանց. (Վրք. ոսկ.։)
Հերձուածապետ, կամ հերձուածապետացն առաջնոց. (Սարկ. հանգ.։)