vn.

to be split or cloven, to crack, to burst;
to be torn or rent.

չ.

Հերձանիլ. որպէս պայթիլ. ճայթիլ. ճաթիլ պատռիլ. ... ληκέω, λακήζομαι laceror, findor cum crepitu, crepo.

Ոչ կարեն հանդուրժել իմ վարդապետութեանս, այլ հերձնուն. (Մեկն. ղկ.։)

Հերձնուլն ի սաստիկ բարկութենէն. (Ոսկ. գծ.։)

Ուռուցեալ հերձաւ ընդ մէջ. (Գծ. ՟Ա. 18։)

Վաղվաղակի հերձաւ (վիշապն). (Շ. բարձր.։)