Hermes.
Բառ յն. Ἐρμής որ ըստ լտ. մէրգուրիուս Mercurius . Ի կարգս մոլորակաց, Փայլածու, որպէս եւ Սնդիկ ի հրահալելիս. եւ ի դիս Դպիր եւ թարգման չաստուածոց եւ սուրհանդակ նոցա, թեւաւոր սաղաւարտիւ եւ ոտիւք, եւ վիշապագլուխ գաւազանաւ. ուդարիտ.
Կոչէին զբառնաբաս դիոս, եւ զպօղոս՝ հերմէս. (ի լս.)
Տիր, դից դպիր. (Գծ. ՟Ժ՟Դ. 11։)
Արուսեակ՝ զաստղիկ, եւ փայլածող՝ զհերմէս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Արեգակն, եւ սորա զուգընթացք՝ լուսաբերն, եւ հերմէս (կամ հերմեսի աստղ) ասացեալն. (Արիստ. աշխ.)
ուր ի լուսանցս դնի
Աւտարիտ (կամ օտարիտ), որ է փայլածուն։