Թողացուցանեմ, ուցի

ն.

ἑάω, ἁνίημι, ἁφίημι, συγχωρέω sino, permitto, relaxo, indulgeo, cedo, concedo Թողուլ. թուլացուցանել. թոյլ տալ. ներել. շնորհել. զիջանել. թող տալ.

Թողացո՛ ինձ զերկուս ամիսս։ Թողացո՛ զձեռն քո։ Թողացո՛ ի լծոյն։ Թողացոյց նոցա արքայն. (Դտ. ՟Ժ՟Ա. 37։ ՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Ա. 15։ ՟Բ. Մնաց. ՟Ժ՟Ա. 15։)

Թողացուցից ամենայն տեղեացն վասն նոցա. (Ծն. ՟Ժ՟Ը. 26։)

Ի ստէպ ստէպ վաստակոց երկոցն թողացուցանեն։ Իսկ զքահանայապետին գործն ոչ ումեք գործել թողացուցեալ է. (Փիլ.։)

Ոչ թողացուցանէր այլում պարապել գործոյ. (Խոր. ՟Բ. 81։)

Ի բաց թողացուսցէ ըստ առաջին հրամանին. (Եղիշ. ՟Գ։)

Ոչ թողացուցեալ եւ անցից ինչ անօթոց (ընդ տաճարն). (Անան. եկեղ։)

Մի՛ թողացուսցես լինել տնակից ինձ Բելիարայ. (Նար. ՟Կ՟Զ։)

Առ ի քէն թողացուցեալ. եւ այլն. (Շար.։)

Զբովանդակն ի նա թողացուցեալ. իմա՛, թողեալ. (Յհ. կթ.։)

Թէ ի բաց թողացուցանէիր զփքումն տէրութեանդ. այսինքն ի բաց դնէիր. (Եղիշ. ՟Բ։)

Ըստ պատշաճի յանդիմանօղ, սուրբ, գթած, թողացուցանօղ. (Կլիմաք.։)

Յանդրանկութենէն թողացուցանելովն վասն ոսպանն (այսինքն անկանելովն). (Կիւրղ. ծն.։)

Թողացուցանէր տողունս ի վերայ պարանոցին (դիւահարն). (Ճ. ՟Ա.։)