vn.

to calm one's self, to relent, to grow tranquil, to yield, to cool, to comply;
to acquiesce, to listen, to condescend, to connive;
to become extinct;
— յառաջին զուարթութենէն, to lose one's cheerfulness;
— յաղաչանս, to be moved by entreaties, to acquiesce in, to comply with, to yield to;
զիջանէր տակաւ երթայր ջուրն եւ թուլանայր յերկրէ, the waters returned from off the earth continually;
էջ եւ զիջիր ի խորս երկրի, yet shalt thou be brought down unto the nether parts of the earth.

cf. ԶԻՋԱՆԻՄ, ըստ ՟բ. նշ.

Մարդասէր է Աստուած, եւ ըստ այնմ զիջանէ։ Զիջանէ եւ թոյլ տայ եւ ի գլուխն եւս թափել զիւղն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 5. եւ ՟Գ. 21։)

Ընդ խոնարհս զիջանէ։ Զիջանէ ըստ տնտեսութեան. (Ոսկ. եբր.։)

Թէպէտեւ ներեցից եւ զիջից ըստ բանին. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)