adj. s.

christian.

adj. s.

ՔՐԻՍՏՈՆԵԱՅ գրի եւ ՔՐԻՍՏՈՎՆԵԱՅ ՔՐԻՍՏՈՆԱՅ. որմէ ռմկ. քրիստոնէ. յն. խրիսդիանո՛ս. (ի խրիսդօ՛ս. հյց. խրիսդօ՛ն ). χριστιανός christianus. Քրիստոսեան. աշակերտ եւ հետեւօղ Քրիստոսի. որ դաւանի զքրիստոս աստուած. քրիսդիան, մեսիհի. (որպէս եւ իսավի, յիսուսեան. նասրանի ՝ նազովրեան)

Անուանել նախ յանտիոք զաշակերտեալսն՝ քրիստոնեայս։ Փոքու իմն հաւանեցուցանես զիս լինել քրիստոնեայ։ Իբրեւ զքրիստոնեայ։ (Գծ. ՟Ժ՟Ա. 26։ ՟Ի՟Զ. 28։ ՟Ա. Պետ. ՟Դ 16։)

Պարտ է մեզ ոչ միայն անուամբ կոչեալ քրիստոնեայ, այլ գործովք։ Ոչ միայն քրիստոնեայք, այլեւ հեթանոսք եւ մոգք գիտեն։ Օծ եւ զմեզ, եւ օծեալս արար, եւ քրիստոնեայս արար եւ անուանեաց. (Ածազգ. ՟Դ։ Եզնիկ.։ Խոսր.։)

Եւ ոչ նըւազ ի դրժանաց, ի սուտանոն քրիստոնէաց (այսինքն քրիստոնէից). (Շ. խոստ.։)

Լինի աշխարհ քրիստոնէաց՝ յանչափ յանբաւ բարեաց լըցած. (Շ. եդես.։)

Կամ իբր Քրիստոսական. քիստոնէական. Զոր քրիստոնեայ կրօնիւք վարժեալ. (Շ. վիպ.։)