fit, proper, decorous, suitable, becoming, seemly, decent, befitting, convenient;
fitness;
ի —, properly, fitty, suitably, opportunely, conveniently, to the purpose;
ի — լինել, գալ, պատահել, to suit, to be proper and suitable, to become, to be beseeming or seemly, right, proper, advisable;
ի — առնուլ, to avail oneself of, to profit by;
to improve, to turn to account, to the best account;
չիցէ՞ի —, is it not suitable ?
ի — թուէր նմա, ի — համարէր, he thought fit to;
առաւել ի — գայ, it would be better, it would be more suitable, expedient, convenient;
ոչ ի — թուեցաւ, it did not seem fitting or becoming;
ոչ ի — պատահէին ակնկալութեան նորա ելք գործոյն, his success did not answer his expectations, he was disappointed in his hopes.
ἑπιτήδειος, conveniens, aptus. (լծ. թ. ճայիզ). Դիպող. վայելչական. պատշաճ. յարմար
Զճահ եւ զյարմարական պատճառսն. (Փիլ. լին. Գ. 49։)
Ի լեզուաց ոմանց ճարտարաց ի ճահ ճեմութեանց։ Անդէն՝ ընդ նմին կարգի ի ճահ փոխադրութեանց. (Նար. ՂԳ. եւ խչ։)
ἑφαρμογή, convenientia. Վայելչութիւն. յարմարութիւն. (լծ. կահ. կահաւորութիւն. այսինքն հանդերձանք. բարեձեւութիւն)
Այնքան ճահ եւ կարգաւորութիւն եդ ի հալատս իւր. (Լմբ. սղ.։)
Ո՞ր երգ պատկանակիր ի ճահ գովեստից օրհնեալ պատուեսցէ. (Նար. կուս.։ Իսկ բանն. Մագ. քեր.)
Մի՛ վհատել ի քաղցր ճահէ ուսումնասիրութեան. ըստ Երզն. գրի.
Ի քաղցր ճաշակէ։
Ի ՃԱՀ. ἑπιτηδείως, -ειον, convenienter. Վայելչապէս. ի դէպ. քաջ. շատ յարմար, աղէկ.
Ի ճահ ցուցանել, կա ասպարիսել, հաւատալ. (Պիտ.։)
Ի ճահ առնուլ, կամ ճեմիլ. (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Ձ՟Բ։)
Ի ճահ եւ ի դէպ յառաջիկայն ունելով։ Իբրու անօթ իմն՝ թագաւորական գործոյ ի ճահ եւ ի դէպ զբնութիւնս մեր արար. (Նիւս. կազմ. ՟Դ. եւ ՟Ե։)
Որում եւ աստուածայինքն ի ճահ գայցեն պատմութիւնք բանից։ Մեղադրութիւն մեր այնպիսեացն ի ճահ պատահիցէ. (Խոր. ՟Ա. 2։ եւ Խոր. աշխարհ.։)
Որ եւ ամենայն շնչոյ կենդանւոյ ի ճահ եւ ի դէպ կոչէր զանունն. (Լծ. ածաբ.։)
Այնպիսի (ի) ճահ եւ ի դէպ իմն յարդարէր. (Նանայ.։)
Ի ՃԱՀ Է. դիմազ. ἀρμόζει, convenit, licet, decet. Ի դէպ է. պատեհ է. պատշաճ է. անկ է. յարմա՛ր է. ճայիզ տիր, միւնասիպ տիր, տիւշէր.
Քանզի (ի) ճահ էր եւ ի դէպ՝ տալ զօրէնսն։ Մարդիկ իսկ եթէ ասասցեն զայս, ի ճահ է. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21. 38։)
Մեր է ժամանակ ի ճահ՝ խորհել եւ գործել. (Խոր. ՟Բ. 81։)
Քաղաքն մեր ոչ է ի ճահ ճգնաւորաց. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)