cf. Շահական.
ՇԱՀԵԿԱՆ կամ ՇԱՅԵԿԱՆ. χρήσιμος utilis εὕθετος hene constitutus, conveniens. Շահաւոր. շահաւէտ. օգտակար. պիտանի. արդիւնական. պտղաբեր. եւ Ճահաւոր. դիպող. (պրս. շայիսթէ, շայէստէ ).
Ծնանիցի արդիւնս շայեկանս. (Եբր. ՟Զ. 7։)
Քաղցունք եւ դառինք, շայեկանք եւ անշահք։ Անարգք եւ շայեկանք։ Երեւի յանշայեկանն շայեկանն. (Յճխ. ՟Դ։)
Արտասուքն ցօղ շայեկան ամպոց։ Ոռոգեցայ բազում անգամ անձրեւով շահեկանաւ. (Մամբր.։ Սարկ. աղօթ.։)
Թէ եւ սակաւ թուիցի թէ իցէ, առաւել շահեկան լինիցի, եւ պատճառ հարստութեան. (Շ. ընդհանր.։)
Բազումք՝ որք անիրաւութեամբ մեծացան, շայեկան եղեւ նոցա յառժամանակեայ կեանս. (Իսիւք.։)
Հանգիցեն միտք իւրեանց ի շահեկան անուշութեան նոցա, զորս որոճեցին. (Վեցօր. ՟Գ։)