cf. Շահաւոր.
εὕπορος, κερδάλεος expeditus, lucrosus, utilis. Որ ունի կամ բերէ զշահ յաւէտ. շահաւոր. շահեկան. կարի պիտանի եւ օգտակար.
Բառնալ զ՝ի հեռուստ շահաւէտ բերս բեռնակրութեան. (Պիտ.։)
Խաբեցին՝ անշահք փոխանակ շահաւետին առնուլ։ Առանց վարդապետաց շահաւետաց եղեր զարմանալի. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։ ՟Գ. 11։)
Զշահաւէտսն ժողովելով, եւ զխոտանսն ի բաց ընկենլով. (Ճ. ՟Ը.։)
Շահաւետ, եւ ողրոմելի պատմութիւն. (Կլիմաք.։)
Բազում ինչ բանս շահաւետս խօսլ։ Ի խրատս շահաւետս։ Բարի ինչ եւ շահաւէտ։ Նոյն ինքն շահաւէտ եւ օգտակար. (Իգն.։ Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։ Շ. ընդհանր.։)
Ո՛րպիսի շահաւէտ բարբառովք կարիցեմք զաստուծոյ ճառել. (Սեբեր. ՟Ա։)
Գեղեցիկ նաւօք զշահաւէտ մեծութիւն նոցա յայտ առնէ. (Գէ. ես.։)