cf. Դիպան.
καίριος, εὕθετος opportunus, aptus, idoneus Դիպան. դէպ. պատշաճ. յարմար տեղւոյն եւ ժամանակին.
Ոչ ասասցէ դիպող ինչ. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 23։)
Ի դիպող աւուր. (Դան. ՟Ժ՟Գ. 15։)
Սպասեաց դիպող աւուր. (Խոր. ՟Բ. 88։)
Բանք ինչ ոչ յարմարք եւ դիպողք։ Առակս դիպողս. (Փարպ.։)
Դիպող պատասխանի. (Յիսուս որդի.։)
Չեն ինչ դիպող կարգիս, որ առաջի կայ։ Դիպող է ասել. (Եւս. քր.։)
Անսան դիպող ժամանակի. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Ժ՟Գ.։)