accident, occurrence, chance;
meeting, rencounter;
collision.
Հանդիպումն. եւ Դիպուած.
Ըստ դիպմանց իմն ի ճանապարհի. (Յհ. կթ.։)
Դիպումն փորձութեանց նախանձորդին իւրոյ ըղձանայ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)
Ի պատահիցն եւ ի դիպմանց. (Փիլ. իմաստն.։)
Զբազմայեղանակ դիպմունս Հայաստան աշխարհիս։ Հայեա՛ց յառաջիկայ դիպմունս. (Յհ. կթ.։)
Ըստ դիպման ասացեալ. (Բրսղ. մրկ.։)
ԴԻՊՈՒՄՆ. որպէս ռմկ. դպչիլը. այսինքն Ընդհարումն. բախումն.
Դարձո՛ զբեկեալս յողջութիւն, որ ի դիպմանց ոչ խորտակի. (Նար. ՟Կ՟Գ։)
Իբրեւ զվէմ անշարժելի, որ յարակոծ ալեացն դիպմանց միշտ հարկանիցի. (Սկեւռ. լմբ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դիպումն | դիպմունք |
accusatif | դիպումն | դիպմունս |
génitif | դիպման | դիպմանց |
locatif | դիպման | դիպմունս |
datif | դիպման | դիպմանց |
ablatif | դիպմանէ | դիպմանց |
instrumental | դիպմամբ | դիպմամբք |