meeting;
cf. Պատահ;
destiny;
պատահմամբ, ըստ պատահման, accidentally, fortuitously, casually, incidentally, by chance;
պատահմունք ի դէպ ելանէին նմա, chance, good fortune aided him;
անցեալ էր —, it was no longer time.
ἁπάντασις occursus մանաւանդ՝ συμβεβηκώς accidens σύμπτωμα csus, eventus, incursus, affectio, fortuna. Պատահ, եւ պատահելն՝ ըստ ամենայն նշանակութեան. հանդիպումն. դէպք. դիպուած. անցք. վիճակումն. գտանիլն.
Զարհուրեցաւ Աքիմելէք ի պատահման նորա. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ա. 1։)
Ես ելից ի պատահումն թագաւորին. (Տէր Իսրայէլ. մայ. ՟Բ.։)
Զիրացն պատահումն յիշխանէն արեւելից. (Եղիշ. ՟Ա։)
Այս վերջացուցանէ զիս ի պատահմանէ պատուոյ. (Լմբ. առ լեւոն.։)
Իմս տարտամութիւն, եւ ոչ պատահումն բար ւոյ ժամանակի. (Շ. ընդհանր.։)
Ոչ պատահմամբ իմն եւ դիպուածով ունէր զկուրութիւնն, այլ անդստին յորովայնէ. (Նանայ.։)
Այս ամլութիւն ոչ պատահման ինչ էր, այլ Աստուծոյ մատակարարութեան գործ։ Ոչ եթէ ըստ պատահման բացաւ. (Իգն.։)
Արդեօք պատահմա՞մբ, եւ կամ ըստ հրամանի ինչ խաղաց մանուկն յորովայնին. (Կիւրղ. ղկ.։)
ՊԱՏԱՀՈՒՄՆ. Ըստ տրամաբանից՝ Եկամուտ իրք ի վերայ գոյացութեան. որակ. պարագայ. հանգամանք.
Ոմն ըստ ինքեան, եւ ոմն ըստ պատահման. (Արիստ. պերիարմ.։)
Պատահումն է՝ որ լինի եւ բացալինի՝ առանց ենթակային ապականութեան։ Քնելն՝ անջատական պատահումն է. իսկ սեաւն գոլ՝ անանջատաբար ագռաւու եւ եթովպացւոյ՝ պատահեաց։ Սեռն նախկին է քան ըզտեսակսըն. իսկ պատահմունքն քան զտեսակսըն յետոյ։ Պատահմունք ի վերայ անհատիցն նախապետաբար ենթակային. եւ այլն. (Պորփ.։)
Սպիտակափայլք ըստ պատահման արծաթոյ. (Նար. առաք.։)
Զբազում անուանըս դնեն մարգարէքն Աստուծոյ՝ ըստ պատահման եւ դրութեամբ, զի անգիտանան ըզբնութիւնն. (Մխ. երեմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատահումն | պատահմունք |
| accusatif | պատահումն | պատահմունս |
| génitif | պատահման | պատահմանց |
| locatif | պատահման | պատահմունս |
| datif | պատահման | պատահմանց |
| ablatif | պատահմանէ | պատահմանց |
| instrumental | պատահմամբ | պատահմամբք |