cf. Պոտագրոս.
ՊԱՏԱԳՐՈՍ ποδαγρός, ποδαγρικός, ποδαλγός podager, podagricus, dolore pedum laborans. որ եւ ՊՈՏԱԳՐՈՍ. Բառ յն. բօտաղրօ ՜ս. այսինքն Ոտնացաւ. ունօղն զոտնացաւութիւն. ոտնառու. նիգրիզլի, կօտտալը.
Գոնջացեալք եւ պատագրոսք, (Ագաթ.։)
Ոչ կարաց ընդոստախօս պատագրոսն այն համբառնալ զգլուխն իւր. (Ղեւոնդ.։)
Բժշկեաց զնա, եւ զԱբդիու պատագրոս՝ իշխան քաղաքին. (Խոր. ՟Բ. 30. յորմէ եւ Հ. դեկտ. ՟Լ՟Ա. եւ այլն։) (Ապա օտար է մեկնութիւնն յաւելեալ ի հարցմունս Վանականի.
Պատագրոսն՝ ոմանք զգոդին ասեն. բայց բոր է, եւ ի մէջն խաղաւարտ ցամաք եւ քոս. որ է շփոթութեամբ առեալ ի պատմութենէն Աբգարու բժշկելոյ ի բորոտութենէ։
Ի նոյն գոգցես միտս գրեալ է եւ ի (Լծ. ածաբ.)
Զուրուկսն եւ զպատագրոսն արտաքս վարէին։