adv.

ՃԱՀՈՂԱԿԻ ՃԱՀՈՂԱՊԷՍ. Ի ճահ. ի դէպ. ըստ օրինի. վայելչապէս. դէպուղիղ. շեշտակի.

Դիպեցուցանէր զգեղարդն ճահողակի առաջի կացեալ նպատակին. (Ճ. ՟Ա.։)

Ճահողակի այս ինչ լինէր. (Ոսկ. գծ.։)

Եւ ապա ճահողակի սանդրեսցի. (Մաշտ. ջահկ.։)

Հա՛րկ է յոյժ ճահողապէս հնչել զձայն բերկրանաց. (Նար. կուս.։)

Պատմէ ճահողապէս՝ մարիամայ առնուլ թմբուկ խնդութեան. (Արշ.։)

Յիրաւի արդարեւ ճահողապէս ընդ առաքեալս եւ ընդ մարգարէս կարգեալ դասեցան. (Հ. կիլիկ.։)