adj. s.

detained in prison, prisoner, captive;

s.

police-man.

adj. s.

δεσμώτης, δέσμιος, ἄλων vinctus, captivus, carceratus. որ եւ ԿԱԼԱԿԱՆ. Կալեալն, յանցաւոր կամ գերի. եդեալ ի կալանս. կապեալն ի բանտի. դութուգ, մահպուս. Տե՛ս (Ծն. ՟Լ՟Թ. 20։ Ես. ՟Ի՟Բ. 3։ Գծ. ՟Ժ՟Զ. 25։)

Բանդականաց եւ կալանաւորաց. (Կորիւն.։)

Իբր զհերքեալ իմն կալանաւոր. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

s.

ԿԱԼԱՆԱՒՈՐ գ. որպէս Կալանաւորիչ. դահիճ.

Հասին կալանաւորք, եւ առին զնա տարան եդին ի բերդն. (Լաստ. ՟Ժ։)

adj.

ԿԱԼԱՆԱՒՈՐ. ա. Որ ինչ անկ է կալանաւորաց, պատժաւորաց՝

Կալանաւոր կապանօք չարչարէր զիշխանս։ Որք ի կալանաւոր կապանաց, եւ ի դիպահւոջ. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կալանաւոր կալանաւորք
accusatif կալանաւոր կալանաւորս
génitif կալանաւորի կալանաւորաց
locatif կալանաւորի կալանաւորս
datif կալանաւորի կալանաւորաց
ablatif կալանաւորէ կալանաւորաց
instrumental կալանաւորաւ կալանաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Կալանաւորակապ, աց

Կալանաւորութիւն, ութեան

Voir tout