hy    |   fr

Բանտակալ, ի, աց

adj.

cf. Բանտարգել.

s.

ԲԱՆՏԱԿԱԼ կամ ԲԱՆԴԱԿԱԼ. Կալեալ եւ եդեալ ի բանտի. բանտաւոր. կալանաւոր.

Սոյնպէս բանդք բանդակալաց. (Յճխ. ՟Ի։)

Միթէ բանտակալ կապանաց նա ոք իցէ արձակիչ. (Ագաթ.։)