ԲԱՆՏԱՐԳԵԼ կամ ԲԱՆԴԱՐԳԵԼ (իսկ Բանտարգելոց, ընթերցի՛ր Բանտարկելոց) Արգելեալն ի բանտի. բանտարկեալ. բանտակալ. բանտական.
Երթալ զհիւանդն եւ զբանդարգելն տեսանել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 7. (յն. զկապեալն. որ եւ ասի կա՝անւոր)։)
Հիւանդին եւ բանդարգելին ի տես գնաց. (Լմբ. առակ.։)
Նա եւ ի բանտարգելսն եւ ի հիւանդսն, թէ կամիս, բարեգործես. (Խոսր.)
Վհատելոցն բանտարգելիցն քարոզեալ ցուցաւ. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Առնէր զնա խաւարամուտ իբրեւ զբանդարգել. (Արշ.։)
Եւ իբր Բանտարգելական.
Մատնել ի բանդարգել չարչարանացն նեղութիւն. (Պիտ.։)
ԲԱՆՏԱՐԳԵԼՔ. գ. իբր Արգելանք բանտի.
Մնացեալքն անկցին ի բերդս ամուրս, եւ ի բանդարգելս անելս. (Եղիշ. ՟Բ։)
ԲԱՆՏԱՐԳԵԼ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Ի բանտ արգելուլ, եւ արգելանիլ. բանդել, իլ.
Զբազումս ի սրբոցն ես բանտարգել առնէի. յն. ի բանտս փակէի. (Գծ. ՟Ի՟Զ. 10։)
Ընդ բռամբ ածեալ զհակառակամարտն՝ բանդարգելս առնիցէ. (Տօնակ.։)
Իբրեւ բանդարգել արարեալ պահեցան ի յարութիւն փրկչին։ Իբրեւ ի բանդարգել եղեալ անյիշութեամբ. (Արշ.։)