va.

to make prisoner, to enslave;
to take captive, to take;
to seduce, to gain.

ն.

αἱχμαλωτεύω, αἱχμαλωτίζω, ἁποικίζω captivo, captivum duco, in servitutem abduco, deporto Գերի կամ ի գերութիւն վարել. ըմբռնել կալանաւորել ի պատերազմի. վտարել յօտարութիւն. բռնի ձգել ի ծառայութիւն.

Աւար առին զքաղաքն, եւ զկանայս նոցա գերեցին։ Ո՛չ սպանին զայր եւ զկին, այլ գերեցին։ Եւ երկոքին կանայքն Դաւթի գերեցան։ Գերեցաւ Յուդայ յերկրէ իւրմէ.եւ այլն։

Գերեցաւ Յուդա զվախճանեալ գերութիւն զկատարեալն հատուցմանց. այսինքն յետին գերութեամբ իսպառ. (Երեմ. ՟Ժ՟Գ. 19։)

Հարին զՅուդայ, եւ գերեցին գերութիւն. այսինքն զբազում գերիս. (՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Ը. 17։)

Գերեսցես զգերութիւն քո։ Գերեաց զգերութիւն. իմա՛ դարձուցանել զգերեալս. (Դատ. ՟Ե. 12. Սղ. ՟Կ՟Է. 19։)

Նմանութեամբ ասի.

Գերեալ զիս օրինօքն մեղաց։ Գերեմք զամենայն միտս ի հնազանդութիւն Քրիստոսի. (Հռ. ՟Է. 23։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 5։)

Լսելեօք մարդիկ գերին ի լկտի երգս ձայնից. (Եղիշ. խաչել.։)

Գերեն զվաստակ եւ զքաղաքս նոցա (զմեղուաց). (Վրք. հց. ՟Ե։)