adj. s.

redeemer, that delivers slaves.

adj.

Որ թափէ զգերս ի ձեռանէ թշնամեաց.

Գերեթափ, եւ ազատարար ամենեցուն. (Օրբել.։)

ԳԵՐԵԹԱՓ ԼԻՆԵԼ. Թափել զգերիս ի ձեռաց գերչաց.

Թէպէտ գուն գործեալ բազումս ջանացին գերեթափ լինել, ոչ կարացին. (Ուռպ.։)