s.

ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՏԵՂԻ ԳԵՐԵԶՄԱՆԱՏՈՒՆ. Տեղի Գերեզմանի. դամբարան. շիրիմ. գերեզմանք. գերեզման. թաղման տեղ, գերեզմաննոց. մէզարլըգ.

Ի գերեզմանատեղւոյն յիրաւի կոչին մանկտին որդիք հռաքելայ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9։)

Օրհնութիւն դամբարանաց կամ շիրիմաց, որ է գերեզմանատեղիք. այսինքն հողվայրք. (Մաշտ. ջահկ.։)

Կոչեցաւ վանքն այն գերեզմանատուն սուրբ վարդապետաց. (Ուռհ.։)

Հաստատեցի ի Սանահնիս սուրբ աստուածածնիս, որ էր գերեզմանատուն նախնեաց մերոց, զսուրբ կաթողիկէքս Սանահնոյ ի ծնողաց իմոց գերեզմանատունս բագրատունեաց. (Յիշատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գերեզմանատուն գերեզմանատունք
accusatif գերեզմանատուն գերեզմանատունս
génitif գերեզմանատան գերեզմանատանց
locatif գերեզմանատան գերեզմանատունս
datif գերեզմանատան գերեզմանատանց
ablatif գերեզմանատանէ գերեզմանատանց
instrumental գերեզմանատամբ գերեզմանատամբք