gifted with the faculty of speech;
endowed with reason, rational.
λαλητός, λογικός loquendi facultate praeditus. Ունակ խօսից, բանից. բանականութեան, եւ կարողութեան խօսելոյ. բանական. բանաւոր.
Առեալ զհողն կաւ ստեղծեր կենդանի, եւ խօսուն եդիր զնա յերկիր. (Յոբ. ՟Լ՟Ը. 14։)
Զբանաւոր զիմաստուն զխօսուն կամ գիտուն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Գեղեցիկս արար՝ զխօսունս եւ զանխօսունս. (Եզնիկ.։)
Զխօսունն եւ զանխօսունն, զծերն եւ զտղայն խաղացուցանէր ի դերութիւն. (Ագաթ.։)
Խօսնոց, եւ անասնոց. (Փարպ.։)
Ի հոգեղէն պաշտօնէից, եւ բնութենէ խօստոց։ Տուեալ լինի փառաբանութիւն արարչին ի վերայ լռնոց եւ անխօսից խօսնովքս. (Վեցօր. ՟Բ. ՟Գ։)
Ի խօսնոցն ի միջի. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 19։)
Ադամ յանխլիրտ հողոյ ստեղծաւ եւ կազմեցաւ, բյց նոքա (կանայք) ի խօսուն կենդանւոյ առեալ են։ Ետես զանխօս օձն խօսուն եղեալ. (Եփր. ծն.։)
ԽՕՍՈՒՆ. ա. λογικός rationalis. Բանաւորական. խօսողական. բանական.
Իբրեւ զարդի ծնեալ մանկունս՝ խօսուն եւ անխարդախ կաթինն փափաքիցէք. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 2։)
Զխօսուն պաշտօնդ ձեր. (Հռ. ՟Ժ՟Բ. 1։)
Ընդէ՞ր առնիցես ծառայ զխօսուն ոգիդ անխօս նիւթոյն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9։)
Կրկին ծրդեալ շինուածս խօսուն։ Զոսկեղէն տախտակս խօսուն. (Նար. ՟Բ. ՟Լ՟Դ։)
Իբրեւ խօսուն բերանով անշշունչն բողոքէ. (Եզնիկ.։)
Պսակ խօսուն բոլորեաց նմա. (Եփր. Եզնիկ.։)
Գտանես զծիրանափայլ զգեստն, եւ զականապատ եւ զխօսուն թագն. (Եօթնագր.։)