betrothal, betrothing.
Իբր խօսողութիւն. խոսելն.
Մարդս ընկալաւ զորակս մարմնոյն խօսման. (Երզն. քեր.)
Մանաւանդ μνηστεία sponsalia. Հարսնախօսութիւն. խոստումն. նշանելն, իլն.
երդմնեցուցանել յաղագս խօսման կնոջ։ Երթալ ի խօսումն կնոջ. (Փիլ. լին.։)
Կոյսն որ ի խօսման կայ։ Նմանեալ են ճանապարհք մեր խօսման եւ զարդու հարսին, եւ հարսանեաց։ Մեք ի խօստման կամք քրիստոսի փեսային. (Եփր. օրին. եւ Եփր. աւետար.։)
Ե՛կ ասէի կնդրկէ. քանզի ո՛չ ես ի խօսման, այլ՝ հարսն ես. (Նիւս. երգ.։)
Այս ժամանակս խօսման ժամանակ է. գայ ապա եւ ժամանակ առագաստիցն, որ է արքայութիւնն երկնից. (Ոսկ. ՟բ. կոր. ՟Ի՟Ե։)
Համեմատեն զճանապարհ մեր խօսման հարսին. (Լմբ. պտրգ.։)
Կին եթէ իցէ ի խօսման. (Կանոն.։)
Առ կոյս (ասէ) խօսեցեալ առն. Զի ի խօսմանէն ցուցցէ զկոյսն մարիամ ճշմարիտ մարդ ըստ բնութեան մերում. (Աթ. թղթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խօսումն | խօսմունք |
| accusatif | խօսումն | խօսմունս |
| génitif | խօսման | խօսմանց |
| locatif | խօսման | խօսմունս |
| datif | խօսման | խօսմանց |
| ablatif | խօսմանէ | խօսմանց |
| instrumental | խօսմամբ | խօսմամբք |