cf. Բարեկեցիկ.
εὕζωος bene vivens Որ բարւոք կեայ ըստ աշխարհի. եւ այն ինչ՝ որով լինի հանգստեամբ կեալ ի կենցաղումս. աղէկ ապրօղ կամ ապրելու.
Բարեկեաց շատակեաց կենօքս յերկրի՝ զձեզ վայելուչս ցուցանիցէք. (Ագաթ.։)
Բարեկեաց փարթամութիւն (մատուցանէ) մարդկանս ազին. (Պիտ.։)
Մանաւանդ՝ τρυφών, τρυφήλος delicatus, deliciis deditus, εὑημέρων, εὑθηνούμενος, εὑπαθών bene agens եւ այլն. փափկակեաց. հեշտակեաց. հեշտասուն. զեղխեալ բարօրութեամբ.
Զմտաւ ած եւ զՂազարոս, իմա՛ զմեծատունն եւ զբարեկեացն ... Ղազարոս ի գոգն Աբրահամու՝ բարեկեաց, յղփացեալ եւ փափկացեալ. (Ոսկ. ղկ.։)
Զբակեկեցին զտրտմութիւնն նախ ասասցուք։ Զբարեկեցացն ակնարէ աստ։ Մի՛ բարեկեցացն երանի տացուք, այլ՝ վշտահանացն. զի սոքա յերկինս փութան, եւ նոքա ի գեհեն. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. ՟ա. թես.։)
Սարդանապաղղոս՝ թագաւոր թուլամորթ եւ բարեկեաց. (Սամ. երէց.։)