s.

consistency, composition, conjunction.

s.

σύστασις, σύστημα constitutio, systema, coagmentatio, compages Բաղկանալն. բաղադրութիւն. կազմութիւն. գոյաւորութիւն. հաստուած. կազմած.

Աշխարհ է բաղկացութիւն յերկնէ եւ յերկրէ. (Արիստ. աշխ.։)

Այս իսկ բաղկացութիւնս ամենայն երկրի. (Պղատ. տիմ.։)

Արհեստ է բաղկացութիւն, այսինքն գումարութիւն յարադրութեան. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)

Յինքեանց ինքեանք լուծեալ քակտեսցին, եւ ի բաց հոսեսցի բաղկացութիւն նոցա. (Ոսկ. գծ.։)

Բաղկացութիւն մարմնաձեւ՝ մահկանացուացն բաղկացութիւն։ Ամենայն ժամանակ՝ աւուրց եւ գիշերաց է բաղկացութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)

Ի չորից զբոլոր բաղկացութիւնս ասեն լինել։ Մակաւասար բոլոր բաղկացութեան գոյիցս. (Մագ. ՟Է. ՟Կ՟Բ։)

Մի եւ նոյն մարմին է ամենայն մարդկան՝ ի միոյ զանկուածոյ ունելով զբաղկացութիւն. (Նիւս. թէոդոր.։)

Եւ Ի միասին կալն. յարադրութիւն. մերձադրութիւն.

Ի միասին բաղկացութեան. (Մագ. ՟Ը։)

Զիմանալի ներգործութիւն հոգւոյն բաղկացութեամբ մարմնական ընթացից երեւելի առնէ. (Լմբ. սղ.։)

Եւ Դեգերանք հրահանգաց. կրթութիւն.

(Անսանձ ձի) ամենայն բաղկացութեան անտեղական։ Ծանի՛ր ծանօթագոյնդ ծայրագոյն բաղկացութեան. (Մագ. ՟Ա. ՟Կ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բաղկացութիւն բաղկացութիւնք
accusatif բաղկացութիւն բաղկացութիւնս
génitif բաղկացութեան բաղկացութեանց
locatif բաղկացութեան բաղկացութիւնս
datif բաղկացութեան բաղկացութեանց
ablatif բաղկացութենէ բաղկացութեանց
instrumental բաղկացութեամբ բաղկացութեամբք