cf. Խոնաւ.
ὐγρός humidus, liquidus. Ունակ խոնաւութեան. խոնաւական. խոնաւ. գիճին. ջրի. լոյծ. թաց, ջրոտ.
Այն՝ որ ցամաքոյինքնարդեօք ծանունք. (Պղատ. տիմ.։)
Անթաց ոտիւք դնայր ի վերայ խոնաւուտ եւ անհաստատ բնութեանն։ Փափուկ եւ խոնաւուտ. (Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. երկն.։)
Երկիր խոնաւուտ, երկիր չորային. (Անան. զղջ.։)
Գինւոյ եւ իւղոյ, եւ ամենայն խոնաւուտն կոչեցելոցն պտղոց։ վերածխութիւն ի խոնաւուտից. (Նիւս. բն.։)
Կարօտ է ուտ բաղկացութիւն՝ ջերմութեան. (Պիսիդ.։)
Լուծեալք ի միմեանց՝ որպէս խոնաւուտ բնութեանցն. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Ի խոնաւուտ ժամանակի։ Խոնաւուտ ժամանակաւգոլորշիքելանեն յերկրէ. (անյ. եւ Շ. բարձր.։)
Եւ Գիջական. թոյլ եւ մեղկ. ցանկական.
Լուսին իմանամք զերկրաքարշ եւ խոնաւուտ խորհուրդս։ Խոնաւուտ հեշտութեանց արարօղ դեւքն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. յայտն.։)