hy    |   fr

Մածուած, ոյ

cf. Մածումն.

s.

Մածեալ ինչ. բաղկացութիւն. հաստատութիւն.

Զաղխեցելոյն (շիրմի) կարել փեռեկել մածուածս. (Պիտ.։)

Ընդ հովանաւոր մածուածով լատիւն յեցեալ պահեցան։ Նախ քան զկառուցանել զլոյծդ մածուած վերջնում վարագուրիդ. (Նար. ՟Ձ՟Ե. եւ ՟Լ՟Գ։)