adj.

tetrapharmaceous.

adj.

τετραφάρμακος tetrapharmacus. Բաղադրեալն ի չորից դեղոց կամ ի ներկոց.

Որպէս ի վերայ այլ իմն չորեքդեղեանն քան զորս յորոց շարակային։ Որպէս չորեքդեղենին, եւ այլն. (զոր Լեհ. իմանայ բաղկացութիւն ի մոմոյ, ի ճարպոյ, ի ռեանէ եւ ի ձիւթոյ). (Նիւս. բն. ՟Ե։)