binderance, obstacle, opposition, impediment, embarrassment, difficulty, delay, obstruction;
encumbrance;
prohibition, forbiddance, inhibition, interdiction;
arrest;
detention, prison;
contrary, opposing;
— եկեղեցական, interdict;
— առնել՝ արկանել՝ լինել, to arrest, to hinder, to contradict, to oppose, to embarrass, cf. Արգելուլ, cf. Խափանել;
յ— արկանել, to arrest, to imprison, to immure, to encloister, cf. Շրջափակել, cf. Շրջապատել.
(լծ. հյ. առ՝գելում. լտ. ա՛րչէօ. յն. ի՛րղօ. գօլիօ) κώλυμα, κωλύτικον obstaculum, impedimentum Խափան, կամ խափանարար եւ խափանումն. արգելք.
Զի՞նչ է քեզ արգել՝ լինել վայելօղ ամենայնի. (Բրս. ողորմ.։)
Սփռեցան ընդ տիեզերս, զի ոչ դոյր ագել. (Ագաթ.։)
Ո՛վ լռութիւն, սանձն լեզուի, եւ որկրամոլաց արգել. (Վրք. հց. ձ. ՟Գ. (նոր թարգ. յարգեցման խափանիչ։))
Դեղ բժշկութեան են աղօթք, արգել մեղաց. (Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Է։)
Զի ուր ինքնակամ չարութիւն է, անդ եւ արգել է շնորհաց. (Կոչ. ՟Զ։)
Որպէս եւ ասէս եւասէր երբեմն զարգելն իւր ի հոգւոյն յիրս ինչ պիտանիս. (Տօնակ.։)
Արգելան. պահ. φυλακή custodia
Ոչ եղեալ էր արգել ամենայն այսոց պղծոց։ Յայտ. (՟Ժ՟Ը 2։)
Յարգել բանտի. (Յհ. կթ.։)
ԱՐԳԵԼ ԱՌՆԵԼ կամ ԼԻՆԵԼ. ԱՐԳԵԼ ԱՐԿԱՆԵԼ, ՏԱԼ. συμφράσσω կամ συμφράττω, κωλύω , εἵργω, ἑγκόπτω, ἑπίσωεω impedio, sepio, includo, prohibeo, arceo, veto կամ Արգելելու. խափանել. կրճիմն կամ խտրոց կամ ցանկ ի մէջ արկանել.
Ոչ ոք է՝ որ արգել առնէ։ ՟Գ. (Մակ. ՟Ա 9։)
Արգել արասցեն երթալոյն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ 16։)
Արգել առնել արիանոսացն, զի մի՛ եւս իշխեսցեն, եւ այլն. (Վրք. ոսկ.։)
Ոչ ինչ արգել առնի (յն. առնէ) եւ ընդ մեզ նոյն անցք անցանել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա 9։)
Ոչ ինչ արգել առնէր խիղճ մտացն՝ լեզուին. (Կոչ. ՟Գ։)
Վասն մահու արգել լինելոյ ի մշտնջենաւորել. (Եբր. ՟Է 23։)
Արգել հայելոյ ի յստակութիւն լուսոյն լինիցին. (Եզնիկ.։)
Քանզի ի շուրջ բնակելոց ազգացն արգել լինէր, մնաց գործն անկատար. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Արդել արկցէ տէր ի փոսոյ գետոյն։ Արգել արկ ճանապարհաց իմոց. (Ես. ՟Ի՟Է 12։ Ողբ. ՟Գ 9։)
Եւ նոցա արգել արկանէր՝ գնալ յանօրէն ճանապարհն ելանել. (Բուզ. ՟Գ 13։)
Արգել եւ զբաղումն տայր նոցա բէփրկութեան։ Եւ այլ ոչ կարաց արդել տալ ինքեան (այսինքն արգելուլ զանձն). (Ոսկ. յհ. ՟Բ 5։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
ՅԱՐԳԵԼ ԱՐԿԱՆԵԼ. συγκλείω concludo Արկանել իբր յարգելան. շուրջ պաշարելով՝ փակել ի ներքս.
Պաշարէր զնոսա, եւ յարգել արկանէր զնոսա. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա 65։)
Ձեռն ի գործ արկեալ ի պաշարումն եւ յարգեալ արկանել զնոսա. (Եւս.։ քր. ՟Ա։)
Ի տեղւոջ իմիք զզօրութիւն մտացն յարգել արկանել. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Գ։)