hinderance, impediment, obstacle;
encumbering;
inactivity, idleness, sloth;
idle, unoccupied;
hindered, prevented;
stopped, discontinued;
— առնել՝ լինել, to hinder, to impede, to prevent;
— կալ, to be disoccupied;
to be in idleness.
ἑγκοπή impedimentum ἑμπόδιον obex. Արգել. խոչընդակն. խոչընդոտն. խոչ եւ խութ. որպէսխափանիչ, կամ խափանարար. ընդհատիչ. եւ Խափանումն. ընդհատումն. անգործութիւն.
Դժնդակ ժողովուրդ ոմն խափան օրինաց. յն. դիմակաց. (Եւս. ՟Ժ՟Գ. 4։)
Զի մի՛ խափան ինչ լինիցիմք աւետարանին. յն. ընդ հատումն, կամ արգել ՟Ա. (Կոր. ՟Թ. 12։)
Զի մի՛ խափան լնիցին աղօթիցն ձերոց. յն. ընդհատել. (՟Ա. Պետ. ՟Գ. 7։)
Եղեն յորոգայթ մեծ, եւ ի խափան (յն. դարան) սրբութեան. (՟Ա. Մակ. ՟Ա. 38։)
իքխափան (յն. վերջոտնիլ) վախճանի մարդոյ. (Իմ. ՟Բ. 5։)
Խափան առնելողջակիզացն պատարագած. յն. արգելուլ. (՟Ա. Մակ. ՟Ա. 47։)
Խափան առնել. յն. խոչնդոտն լինել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 10։)
Լինին խափան դիցն պաշտաման։ Խափան առնել յազատութիւն վերին. (Ագաթ.։)
Ամենայն բարեաց խափան է տրտմութիւնն։ Որպէս զգալի աչաց խաւար է խափան՝ ներգործել, նոյնպէս եւ անգիտութիւն՝ մտաց. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Գ։ Տօնակ.։)
Ոչ եթէ խափան ինչ ոչ կամիմ զիրաց արքունի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
Խափան՝ մարմնոյս գործոյ տիրէ, եւ ոչ անմարմնոյն. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
Զխափան գիշերոյն մտաւ ածեալ՝ աղօթէ եկեղեցի. (Յհ. իմ. կարգ.։)
Մեր փրկութեան ոչ կարաց ի խափան լինել. (Ոսկիփոր.։)
ԽԱՓԱՆ. ἁργία otium, desidia. Անգործութիւն. դատարկութիւն.
Ի խափանի, եւ իւրոց շարժութեանցն հանդարտութիւն բերելով տկարագոյն լինել հարկ է. (Պղատ. տիմ.։)
ԽԱՓԱՆ. ἁργός, ἁεργός otiosus. Խափանեալ ի գործոյ. անգործ. դատարկ. ավարա, պօշ.
Մի՛ ոք ի ձէնջ խափան կայցէ. զի խափանումն մայր է կարօտութեան. (Ածազգ. ՟Ժ՟Ա։)
Դատարկ եւ խափան կալ։ Անաշխատ եւ խափան կալն ուսուցանէ զամենայն չարիս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 43։)
Ոչ եղեւնա խափան՝ գալանգէն ի նոյն քահանայապետութիւն. (Կոչ. ՟Բ։)
Զհաւորսութիւն առ խափան լերինս (կամ լերունս) ոչ ոք արգելուցու. (Պղատ. օրին. ՟Է։)