adj.

without share or portion, that does not participate;
bereft, destitute;
— լինել, to be destitute, to be bereft;
— առնել, to deprive.

adj.

ἁμερής. partium expers. Որ ոչն ունի մասունս բաղադրիչս. պարզ ամենեւին. անմասնիկ. անբաժանելի ի մասունս. (հոգին, եւ կէտն, եւ վայրկեանն, եւ այլն). պէօլիւն մեզ.

Մասունս մարմնեղէնս անմասինն դնէր. (Դիոն. ածայ.։)

Անմասն է՝ ըստ որում սեռ է։ Անմարմինք անմասունք են. (Անյաղթ պորփ.։)

Նշանն (կէտն) է անմասն ինչ. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)

Պարզ եւ անմասն եւ անշարադիր է. (Նիւս. կազմ. ՟Ի՟Ե։)

Անմասն րոպէ. (Երզն. մտթ.։)

(հանդերձ խնդրով). ἅμειρος, ἁμέτοχος. expers, carens, non particeps. Ոչ մասնակից. անկցորդ. անբաժ. հեռի. առանց. ազատ. անընդունակ. զրկեալ. լագասըզ. մահրում.

Մի՛ ոք ամենեւին լիցի անմասն ի մեծամեծար ուրախութենէս մերմէ. (Իմ. ՟Բ. 9։)

Անկցորդ եւ անմասն է ի չարութենէ. (Փիլ. լին.։)

Անմասն ի դժնդակութենէ, կամ ի պատշաճագունէն։ Անմասն յայսպիսի շքեղ տեսլենէ, կամ ի հրահանգից կրթութենէ. (Պիտ.։)

Հրէայքն անմասն արարին զինքեանս ի Բանէն Աստուծոյ. (Համամ առակ.։)

Ի պարսաւանաց ոչ ամենեւին անմասն. (Պրպմ. լ.։)

Անմասն յամենուստ բարեկարգութեանց։ Ի ժամ վարձուն անմասն ելանեմ։ Միայն դու անմասն ստութեան խաւարի. (Նար. ՟Կ՟Ա. ՟Հ՟Ա. ՟Հ՟Թ։)

Յամենայն զգայական կենաց անմասք են վարուք. (Նիւս. երգ.։)